zaterdag 27 september 2014

Interview met Gabrielle Houert (aka My first kiss)

Hallo en welkom bij uw maandelijkse nieuw programma, Writers In Company! Uw gastvrouw van deze avond is niemand minder dan...
A.LY!

"Hallo. Hallo. Mijn naam is dus A.LY, of zoals sommigen onder jullie me waarschijnlijk al beter kennen op Wattpad, MagicSong. Al ga ik toch liever hier op, W.I.C. met de naam A.LY door. Maar genoeg over mij want wat jullie vast, zonder enige twijfel willen weten, is wie onze 'special guest' deze avond is. Wel dus..., lieve lezertjes, dat is namelijk niemand minder dan Gabriella Houert! Geef ze een daverend applaus mensen!"

"Hallo." [Klinkt bescheiden]

[Lacht] "Je hoeft gerust niet zo bescheiden te zijn, maar neem toch plaats in onze studio's zetels."

"Zal ik doen."

"Dus, vertel eens Gabriella. Wat vind je ervan om hier nu zo te zitten? Eens buiten je grote avontuur?"

"Ik vind het vooral best raar dat ik de bedenker van mijn 'avontuur' kan ontmoetten..."

"Ik ben niet echt je bedenker. Ik zie mezelf liever als iemand die je verhaal neerschrijft terwijl jij die mij influistert, hem laat meebeleven vanuit jouw kant. Voor mij ben je een echt persoon en ik denk voor al de lezers van 'My first kiss' ook."

[Lacht verlegen] "Als dat zo is voel ik me erg vereerd."

"Hoe dan ook, we zijn hier niet om over mij te praten maar over jouw natuurlijk! Zodat we je wat meer begrijpen en vragen aan je kunnen stellen zodat we je beter leren kennen, naast het verhaal dan."

"Is goed."

"Eén van de eerste vragen waarvan ik denk dat de meeste het ondertussen al een beetje weten, maar ik toch nog eens persoonlijk aan jouw wil stellen is, wie ben jij precies? Vertel eens wat meer over jezelf."

"Goh... die is een moeilijke... Ik ben momenteel dus zestien jaar, bijna zeventien, en zit nu in het zesde jaar Sociale Technische Wetenschappen. Verder zou ik mezelf eerder omschrijven als een 'gewoon', verlegen meisje en hou het liever bij mijn vertrouwelijke vriendengroep. Ik ben niet zo goed in sociaal contact leggen in mijn ééntje. En... nou ja, het is moeilijk om te zeggen 'wie je echt bent'. Dus je ontdekt zelf beter wie ik 'echt ben' al lezend in 'My first kiss'."

"Dat is inderdaad nog niet zo'n slecht idee... De volgende vraag luid als volgt: Welke mensen zijn jouw het meest dierbaar?"

[Zucht diep] "Wel vroeger zou het antwoord zonder enige twijfel Gabe geweest zijn. En twee jaar geleden zou dat Kyle geweest zijn. Nu zijn ze dat nog steeds, alleen is de situatie nu veel veranderd. Mijn ouders zijn voor mij ook erg dierbaar, en zonder zou ik het erg moeilijk hebben omdat ze me altijd blijven steunen. Ook mijn beste vriendinnen, Alexia en July zijn erg dierbaar, maar intussen zijn zowat mijn hele vriendengroepje dat geworden. En dat dankzij Kyle ook..."

"Ik zie dat die vraag erg moeilijk ligt, en vandaar ga ik over naar de volgende. Wat is je meest bijzondere ervaring in je leven tot nu toe?"

[Lacht breed] "Zonder twijfel mijn vijftiende verjaardagsfeestje en de zoektocht die erbij hoorde."

"Het cadeau van Kyle zit er waarschijnlijk ook wel voor iets tussen..." [Klinkt plagend]

[Bloost hard] "W-Wat?! H-he-helemaal niet..."

"Zeggen ze allemaal..."

"M-maar jij weet toevallig niet hoe Kyle al die Gardenia bloemen liet groeien in de winter?"

"Op naar de volgende vraag! Deze is moeilijk... Zou je meer van je vriendje houden, zowel in het verleden als nu, of van je broer, Gabe?"

"Moet ik echt op de vraag antwoordden?"

[Knikt vastbesloten als een dansend popje]

"Uhm... Ik denk dat je die twee soorten liefdes niet kan vergelijken. Mijn broer zou heel erg belangrijk voor mij zijn, wat hij nu nog is, maar met mijn vriendje zou ik mijn hele leven willen delen. Mijn broer is familie die ik kreeg bij mijn geboorte, en waar ik erg dankbaar om ben, waar ik altijd naar zou luisteren en van zou houden, zelf al hebben we ruzie. Maar mijn vriendje is de persoon die ik kies om mijn familie te worden voor de rest van mijn leven, de gene waar ik door wil in de ups en downs en alles mee wil delen. Ik zou niet tussen hen kunnen kiezen. Ze zouden elkaar moeten accepteren."

"En stiekem achter je rug vechten voor jouw misschien?"

[Trekt lijkbleek en is angstig voor de vervolgen op de Gardenia-triologie door dit bedenksel van de bedenkster van haar avontuur]

"Geen zorgen meid, je broertje lief zou heel veel psychische krachten moeten hebben om je lief in spee een klap te verkopen..."

[Tranen verschijnen in haar ogen]

"Misschien niet mijn beste verwoording... Tijd voor een nieuwe vraag?"

[Knikt stilletjes]

"Oké dan, wat wil je bereiken in je toekomst?"

"Ik heb nog niet meteen een plan uitgedacht over wat ik wil worden. En liefde interesseert me op dit moment ook niet erg veel. Ik hoop alleen dat ik een sterke, betrouwbare vrouw kan worden in mijn toekomst."

"Dus... geen nieuwe liefde?" [Klinkt wanhopig.]

"Nee... Waarom kijk je me zo aan?"

"O... zomaar..." [Schrapt stiekem iets in haar boekje]

"Wat doe je daar?"

"Als ik zeg niets, geloof je me dan?"

[Schud hevig haar hoofd]

"Ow... wel, dat vind je dan wel weer uit in je volgende avonturen in de Gardenia-triologie. Maar intussen is het aangebroken om je de laatste vraag van dit interview te stellen. En misschien wel een heel belangrijk ook."

[Zucht zachtjes en fluistert zachtjes om een nieuwe schrijfster van haar verhaal te krijgen]

"Sorry meid, je bent met mij nog drie boeken opgescheept. Hoe dan ook, de laatste vraag. Als je terug kon in de tijd, welke fout zou je dan willen veranderen?"

[Lacht mysterieus] "Omdat te weten te komen..."

(A.LY en Gabriella samen:) "...moet je My first kiss en de komende twee boeken uitlezen!"

[Lachen in koor]

"Wel, Gabriella, het was erg leuk om je er bij te hebben en ik wens je nog veel geluk in je komende avonturen. Ik zou zeggen, bereid je er maar op voor..."

"O jee..." [Zucht zachtjes]
"Hoe dan ook, ik vond het ook erg leuk om er bij te kunnen zijn en lees en supporter zeker verder de verhalen van de Gardenia-triologie!"

"Zo dan, lieve lezertjes. Dit was het einde van het interview met Gabriella Houert uit My first kiss. Ik wens jullie nog een fijne dag en blijf ons zeker volgen! Daag!"



Liefs A.LY ;)


zondag 21 september 2014

Bijstander vertelt; Het einde…? – van Starfish

“Of ik wel eens van jager Will Verdrag heb gehoord? Natuurlijk heb ik dat! Zijn er mensen die de verhalen die over hem verteld worden niet kennen?!” De soldaat leunde op zijn speer, zijn ogen wijd open gesperd. “Wat was de vraag? Oh ja, ik ken hem wel! Ik heb hem niet echt ontmoet – niet in de gebruikelijke zin, bedoel ik dan. Ja, ja ik ken hem wel.” Opnieuw was de soldaat, een man van middelbare leeftijd, afgeleid door zijn eigen vertelsels. Een moment lang staarde hij voor zich uit, voor hij zich bedacht dat hij in gesprek was. “Ik heb mijn leven aan hem te danken, wist je dat?” hij boog samenzweerderig naar voren. “Het was tijdens de slag om Araluen, een week nadat de Scoti het land binnen waren komen vallen. Ja, dat was me de tijd wel. Ik was een simpele poortwachter, samen met vijf van m’n kameraden. Oh, wat was dat zootje ongeregeld! Ik vraag het me nog dagelijks af waarom de koning ons niet jaren geleden weggestuurd heeft.” Hij gniffelde even. “Blijkbaar voelde hij zich veilig genoeg!” De soldaat verzette zijn speer, zodat hij er beter tegenaan kon leunen. “Toen, zomaar, uit het niets werden we aangevallen. Het begon als een stofwolk aan de horizon. Een hele meute was het! Honderden Scoti – allemaal recht op ons af! We sloten gelijk de poorten natuurlijk. Aan de andere kant van het kasteel werd ook al om versterking geroepen. Die barbaren zaten overal! Zo, alsof ze uit de lucht gevallen waren! En we stonden daar maar, met z’n zessen en al die bruten kwamen op ons afgestormd. Ik weet het nog, dat ik zei: ‘nou jongens, dat is ’t dan.’ Maar we gaven niet op, oh nee! We vochten als leeuwen! Gelukkig kwam er snel versterking. Boogschutters haalden hele groepen tegelijk neer. Maar het was niet genoeg. Ze omsingelden ons en binnen een seconde verloor ik de anderen uit het oog. Ik moest wel: de Scoti waren overal. Uit m’n ooghoek zag ik het, het zwaard dat mijn leven zou beëindigen. Maar het heeft me nooit aangeraakt, want op dat moment, ja, dat was me het moment wel, viel die barbaar neer. Zomaar! Een pijl stak uit zijn borst. Het was net magie, zo plotseling als dat ding verschenen was. Ik keek om, en ja hoor, het was jager Will. Hij redde mijn leven! Hij reed verder om het kasteel heen – daar was hij meer nodig, zo dacht ik. Al hadden wij ook wel wat hulp kunnen gebruiken. Die slag, ja die hebben we verloren, maar de oorlog, die hebben we gewonnen! Wat zullen die Scoti toch lelijk op hun neuzen hebben gekeken! Ha! Net als dat moment, zes jaar geleden…” De soldaar ratelde vrolijk verder, denkend aan de tijd dat hij Araluen had gediend... 

zondag 14 september 2014

Fallen Angel: A hole in the sky 'schoolboek' van Fayline

Geschiedenis

Hoofdstuk 6:
De jaren 2012 tot 2300

In 2012 brak het nieuwe tijdperk aan. Voorspeld was door de Maja’s, een eeuwenoud volk, dat de wereld zou vergaan. Dit was niet helemaal het geval maar er vond een zekere verwoesting plaats. (Over deze verwoesting is te lezen in het boek ‘Het rampjaar 2012- Peter Vesteghen’). Hierdoor begonnen een hoop dingen te veranderen. De manier van regeren veranderde, hoe er met het eten om gegaan werd en een hoop andere dingen. (Te lezen in ‘De veranderingen- Liselotte Van Pille’)

In 2050 vond een andere grote verandering plaats. Door de ramp in 2012 waren veel spullen kwijtgeraakt ook het bevolkingsregister. Daardoor was het aantal doden ook onmogelijk vast te stellen.

Op 1 augustus 2050 kreeg iedereen een nieuwe achternaam toegewezen. Hierdoor konden nieuwe bevolkingsregisters samen gesteld worden en dat ging de illegaliteit tegen. Langzaam begonnen ook de voornamen te veranderen. Standaard namen voor 2050 waren bijvoorbeeld: Anne de Vries, Jelle Geel en Alex Peterse. Nu zijn voorbeelden van standaard namen: Lowi Pare, Marchi Debra en Koni Paare.

……………….

Rond het jaar 2100 is professor astroloog Lowoski Treldene tot de conclusie gekomen dat er wel degelijk iets is als de hemel en de hel. Hier leven mensen hun leven verder alleen zonder te verouderen. (Hoe hij hieraan kwam is te lezen in ‘Hemel en Hel- Lowoski Treldene’.) De precieze locatie van de hemel en de hel kan je niet bereiken als je nog in leven bent dus veel over hoe het er daar uitziet is niet bekend. In het boek ‘Het uiterlijk van de hemel- Piela Nulalo’ is te lezen hoe Piela verwacht dat de hemel eruit ziet. Dit heeft ze door onderzoeken vastgesteld.

--------------------

Heyy!
Dit is een stukje uit een schoolboek van Reanna uit het verhaal 'Fallen Angel: A hole in the sky'
Een verhaal wat ik samen met Writerofmyown schrijf.
Bedankt dat je een kijkje op onze blog hebt genomen :)

♥Fayline

zondag 7 september 2014

Sneak Peak from Nightingale

Het bruinharige meisje staarde naar het bewegingsloze lichaam voor haar voeten. Ze staarde naar de lege zachtblauwe ogen. De ogen welke eens zoveel emotie vast hadden gehouden. De ogen waar altijd pretlichtjes in schenen te schijnen. Altijd. Behalve op dat moment.

Het bruinharige meisje knielde neer, en streek zo zacht mogelijk de oogleden over de ogen heen. Vervolgens pakte ze de polsen van de vrouw voor haar vast, en vouwde ze over haar borst heen. Het bruinharige meisje liep naar de hoek van de maar al te bekende kamer, pakte een laken uit de kast, en legde hem over het lijk van de vrouw heen.

Van een afstandje stond ze te kijken. Zachtjes begon ze te bidden. Te bidden tot God. Want waarom? Waarom moest dit haar overkomen? Haar en de vrouw, waarom?

Ze richtte haar blik ten hemel, vragend, smekend, om een antwoord. Smekend om de tijd terug te draaien. Zich afvragend hoe het had kunnen gebeuren. Wat had de vrouw voor haar voeten misdaan?

Haar hand pakte het kruisje wat aan haar ketting hing vast, en verstikte het in haar samengeknepen hand. Haar ogen begonnen te prikken toen ze nogmaals het beeld voor zich indronk.

Haar hand ontvouwde zich langzaam, waardoor het gouden kruisje zichtbaar werd. Voorzichtig bracht ze de hanger naar haar lippen toe, en drukte er een zacht kusje op. Haar lippen lieten het gouden oppervlak los, maar bleven er niet ver vandaan hangen. Haar adem besloeg het metaal toen ze begon te fluisteren.

"Ik zal je dood wreken. Rust zacht, mijn lieve mama."

----

Zo, ik ben benieuwd wie van Wattpad echt de moeite heeft genomen om hier op te kijken! :)

Heb je dat wel gedaan, dan heb je zojuist de inleiding van een nieuw verhaal van @NatureIsMagical gelezen!

Wanneer dit verhaal online gaat komen is nog niet bekend, maar de titel is er wel!

The Killer. Book 1 - Murder

Liefs Nightingale :)