Het begon al donker te worden toen Fayline de borden
begon op te stapelen. Ze hadden net heerlijk gegeten aan dek van het schip.
‘Dat was lekker Nightingale,’ glimlacht Fayline. Er verschijnt een glimlach op het gezicht van Nightingale.
‘Dank je.’ Ze vind het leuk om dat te horen. Dan voelt ze
zich ten minste alsof ze niet voor niets kookt.
‘Is het goed als wij het vuurwerk alvast klaar zetten?’ roept Amberly, terwijl
ze op en neer springt. Wat een enthousiasme.
‘Ja kom mee naar de kajuit allemaal,’ reageert WOMO, ‘daar
staat alles.’ Starfish rent vrolijk achter de twee aan. Nightingale en Fayline kijken elkaar aan en
zuchten.
‘Fuck it,’ zegt Fayline en ze gooit de vieze borden over
de rand van het schip heen, het water in. Een luidde plons vult de stille
avond. Nightingale schiet in de lach en valt lachend op de harde planken.
‘Au,’ lacht ze. Amberly, WOMO en Starfish komen met hun
armen vol vuurwerk de kajuit uit.
‘Waar zetten we het neer?’ vraagt Starfish. Voordat
iemand antwoord kan geven klinkt er een luide knal.
‘Whaaa, we worden aangevallen!’ gilt WOMO en ze rent
terug naar de kajuit. Amberly begint hard te lachen, want ze heeft al snel door
dat de knal gewoon het vuurwerk was. Nightingale heeft zichzelf inmiddels van
de vloer weten te hijsen en loopt naar de kajuit toe om WOMO eruit te halen.
‘Kom jongens, we zetten het in de sloep, dan binden we
die aan een touw vast en als alles erin staat duwen we hem weg. Dan kan al het
vuurwerk van daar af afgaan.’ Fayline loopt gelijk naar de sloep toe na haar
geweldige idee. WOMO komt met Nightingale uit de kajuit en die komen gelijk
achter de anderen aan.
‘Stil blijven staan allemaal,’ gilt Amberly.
‘Ach joh, anders doen we de Nieuwjaars duik nu alvast, op
oudjaar,’ giechelt Fayline en Starfish lacht mee.
‘Neeheee, anders word het vuurwerk nat.’ Daar heeft WOMO
een punt. Voorzichtig, zonder al te veel te bewegen zetten ze het vuurwerk in
de sloep. Als alles staat begint het bootje weer heel erg te schommelen.
‘Wohoho’ Nightingale verliest bijna haar evenwicht. Daardoor
stoot ze tegen Fayline aan die in haar val zich aan WOMO vastgrijpt en die
grijpt Starfish weer vast. Zo vallen ze met z’n drieën de boot uit. Dan
verliest Nightingale ook haar evenwicht. Alleen Amberly staat nog in de boot en
die begint hard te lachen. Als WOMO boven water komt lacht Amberly nog steeds
dus WOMO grijpt haar enkel vast en trekt haar de boot uit.
‘Gelukkig is het vuurwerk niet nat geworden,’ probeert
Fayline met een scheve grijns.
‘Gerum,’ piept Nightingale.
‘En de Nieuwjaars duik hebben we dus ook al gedaan,’
roept Starfish positief. Het enige geluid wat uit Amberly’s mond komt is een
eng grommend geluid. Ze duwt WOMO boos onder water. Als ze weer boven komt
proest die al het water uit.
‘GEK!’ roept ze. ‘JE LIET ME BIJNA VERZUIPEN!’ Voordat de
ruzie nog verder uit de hand kan lopen maakt Nightingale er een einde aan met
de simpele woorden: ‘de boot drijft weg.’ WOMO zwemt heldhaftig naar de sloep
toe en haalt het touw eruit om dat vast te binden aan de sloep. Dan zwemt ze
terug naar het schip en klimt aan boort via de touwladder, om vervolgens het
touw ook daar vast te binden. Fayline begint het heel erg koud te krijgen en
blaast stoomwolkjes uit en Nightingale wordt een beetje blauw.
‘Waarom… liggen… we… in… vredesnaam… nog… in… het… water…’
weet Fayline half verkleumd uit te brengen. Zo snel het gaat zwemt ze naar de
ladder en klimt ze naar boven. Achter haar
volgen Starfish en Nightingale. Net als Amberly naar boven wil komen
trekt WOMO de touwladder naar boven.
‘Hahahaahaa, sukkel,’ lacht ze, maar gelukkig voor
Amberly laat ze de ladder al snel weer naar beneden vallen. Ook gelukkig voor
de rest, want Amberly kan lekkere koekjes bakken. Fayline en Nightingale gaan
nadat ze zich hebben afgedroogd hun warme fleece pyjama aantrekken. Daarna
begint Fayline cappuccino te maken en Nightingale maakt warme chocolademelk. Het
is inmiddels 11 uur ’s avonds en er zijn al wat mensen vuurwerk aan het
afsteken. Terwijl ze van hun cappuccino en chocolademelk genieten en
marshmallows eten kijken ze ook naar het vuurwerk.
‘Shit,’ mompelt Amberly om kwart voor 12.
‘Wat?’ WOMO kijkt op. Amberly trekt een bedenkelijk
gezicht.
‘Hoe steken we ons vuurwerk aan? Het ligt allemaal op die
boot daar en we hebben geen lont of zo wat er heen gaat…’
‘O’ zeggen WOMO, Nightingale, Starfish en Fayline
tegelijk. Ze opperen allemaal stomme ideeën, maar geen één is goed genoeg. Dan
komt Fayline met het debiele idee om een fakkel naar de sloep te gooien.
‘Maar dan staat de hele sloep in de fik,’ zegt Starfish
bedenkelijk.
‘Jep, maar het is wel het meest effectieve idee, denk ik,’
helpt WOMO Fayline.
‘Okeee, ik wil het doen!’ gilt Amberly.
‘Moet dat nou? Je hebt het werpvermogen van een egel,’
zegt WOMO.
‘Waar slaat dat nou op?’ vraagt Amberly beledigd.
‘Geen idee,’ WOMO haalt haar schouders op. Amberly pakt
een fakkel en steekt die aan. Ze loopt naar de rand van de WIC en gilt ‘WIND
SNELHEID KICK’ dan gooit ze de fakkel. Een luide plons. Mis. WOMO begint heel
hard te lachen.
‘Egel,’ zegt ze en ze steekt haar tong uit. Amberly pakt
een tweede fakkel en gooit hem gelijk. Het lijkt wel in slow motion te gaan,
maar dan ontvlamt de sloep.
‘YAY!’ gillen de vijf meiden. Ze kijken vol verwachting
naar de sloep en wachten tot het vuur eindelijk bij een lont van een
vuurwerkpijl komt. Starfish kijkt hoe laat het is en precies om 12 uur gaat de
eerste pijl af.
‘GELUKKIG NIEUWJAAR!’
