Verjaardag!

WOMO rende al zoekend over het dek van het WIC schip de 'Wind, snelheid, kick!'. "Amber.LY! A.LY! Waar ben je?" gilde ze terwijl ze een aantal zeelieden geïrriteerd liet opkijken. In de verte zag ze Nightingale, Starfish en Fayline haar verbaasd aankijken, maar WOMO negeerde het. Haar missie nu was het vinden van Amber.LY en het boeide haar niet wat de rest van haar gedrag vond. "A.LY! Waar zit je verdomme?"
Of van haar taalgebruik... WOMO had al een heel rondje rond het dek gerend en Amber.LY was nergens te bekennen.
"Dan maar benedendeks proberen", dacht ze zuchtend en ze opende het luik naar beneden en sprong de trap af.
"Amber.LY?" "WOMO!" klonk een blij kinderstemmetje. Het kwam vanuit het gedeelte van het ruim waar alle goederen lagen opgeslagen. Voorzichtig liep WOMO ernaartoe, niet wetende wat ze moest verwachten. Ze had nog nooit die stem eerder gehoord, maar het accent kwam haar vreemd genoeg bekend voor. "Amb..." probeerde ze opnieuw vragend de naam van haar vriendin te noemen voordat ze het uitschreeuwe.
"Oh. Mijn. God!" riep WOMO verschrikt uit met ogen die op slag groter werden.
Voor haar stond een klein meisje, een meisje dat sprekend op Amber.LY leek door haar donkere bruine haarkleur en haar rond gezichtje. Want het was Amber.LY die daar voor haar stond. Een twee jarige Amber.LY, wel te verstaan. "A-Amber.LY..." stotterde WOMO niets begrijpend. "WOMO", antwoordde het kindje vrolijk terug.
"Amber.LY..." "WOMO." WOMO bleef de kleine Amber.LY met open mond aankijken. Hoe ze ook probeerde het kleine meisje te bestuderen, alles maakte haar duidelijk aan haar dat dit Amber was. De enthousiasme in haar stem die soms wel een beetje ergelijk werd maar heel kenmerkend was voor haar, die grote nieuwsgierige ogen die nu nog groter leken door haar gekrompen lijf, en zo kon ze nog wel even door gaan. Maar wat was er in hemelsnaam gebeurt als dit Amber.LY was die ze kende als zestien jarig meisje. Niet als een peuter van twee! "WOMO spelen!"riep A.LY plots vrolijk. WOMO fronste. "Hoe is dit mogelijk?" prevelde ze tot zichzelf Plots zag ze een flesje op de grond liggen achter haar. Het flesje was leeg, maar door de sprankelende donkerblauwe vloeistof die erin zat herkende WOMO meteen de inhoud ervan. Het was een verjongingsmiddeltje die de ware leeftijd van iemand aantoonde! En WOMO wist bijna zeker, zonder enige twijfel, dat Amber.LY ervan had lopen snoepen. "Amber.LY!" zei ze dreigend, het kind streng aankijkend. Onmiddellijk hield het kindje op met spelen en rondrennen rond haar en ze trok een geschrokken pruillip. "WOMO boos?" piepte ze. WOMO bukte zich en raapte het flesje op. "Ja, ik ben boos!" riep WOMO boos uit terwijl ze het flesje aan A.LY toonde. "Waarom heb je in hemelsnaam dit flesje opgedronken?!" "Dlinken", antwoordde de kleine Amber.LY onschuldig terwijl ze naar het stickertje wees die erop stond. WOMO keek even verbaasd van haar naar het flesje en las de etiket. Daarna begon ze heel hard te lachen. "Oh A.LY, je bent zo'n sukkel, hé. Er staat 'niet drinken'. Je hebt vast je vinger over het woordje 'niet' gehouden." "Solly", zei Amber.LY verdrietig. WOMO aaide haar lief kozend over haar hoofd en tilde haar vervolgens op in haar armen. "Kom kiddo, dan gaan we naar boven en mijn verjaardag vieren."
Meteen fleurde haar klein gezichtje op en begon ze hevig met haar armen te zwaaien en met haar voeten te trappelen. "A.LY ook jalig", zei het kleine meisje vanaf de schouders van WOMO. WOMO grijnsde, al begreep ze niet zo goed wat ze bedoelde. "Echt waar? En hoe oud ben je dan?" vroeg ze quasi-verbaasd. "Zo oud!" riep Amber.LY vrolijk uit terwijl ze twee vingertjes voor WOMO's gezicht uitstak. "Zo, dat is oud! En weet je ook hoe oud ik ben?" Amber.LY schudde haar hoofd. "Ik ben negentien." "Zoveel!" zei Amber.LY verbaasd terwijl ze haar kleine handjes voor WOMO's gezicht hield en probeerde negentien aan te tonen met haar fijne vingertjes, wat natuurlijk niet kon. "Jup, zoveel", grijnsde WOMO. Intussen waren de twee meiden al aangekomen bij de enige drie andere meiden op het WIC schip. Fayline, Starfish en Nightingale keken verbaasd naar het kleine meisje op de schouders van WOMO. "Wie is dat?" vroeg Starfish. "Taalt!" riep Amber.LY blij uit voordat WOMO iets kon zeggen. "Dit is A.LY", antwoordde WOMO daarna rustig. Vervolgens draaide ze zich om en zag de scheepskok aan komen lopen met een grote taart. Die plaatsten ze dan ook neer op een houten tafel waar vijf stoelen rond stonden en nodigden ze de meisjes beleefd uit om plaats te nemen aan de tafel. Dit deden ze en WOMO hielp ook even nog om de kleine A.LY op haar stoel te gaan zitten.
De taart kende zeker drie lagen romig, witte glazuur die bewerkt was met blauwe randen en vrolijke figuurtjes op van Marvel. De kaarsen op de tweede laag taart bestonden dan ook uit Marvel figuurtjes en je kon er wel geteld negentien tellen. En helemaal bovenaan de taart stonden twee kaarsjes die bestonden uit een hartvormige kaars en een W.
"Ik volg het waarschijnlijk niet zo goed", zei Nightingale toen ze van de taart naar de kleine Amber.LY keek.
"Waarom is ze zo klein geworden? En waarom is ze vandaag ook jarig?"
Iedereen keek meteen om naar de kleine meid.
"Mijn Wattpadveljaaldag!" riep ze vrolijk uit terwijl ze met haar handen net een boog over haar hoofd maakte.
"Wattpadveljaajdag...?" bracht Fayline er niets begrijpend uit, maar al snel zag je haar gezicht veranderen van uitdrukking.
Ook bij de rest ging toen een lichtje branden.
"Haar twee jarig bestaan als schrijver op Wattpad!" riepen ze met z'n vieren uit.
De kleine Amber.LY knikte enthousiast haar hoofdje.
"Wel, dat verklaart een hoop", zei Starfish.
WOMO knikte.
"Dan staat de 'W' waarschijnlijk voor Wattpad zelf en het hartje voor haar eerste verhaal 'Magic Song'."
"De enige vraag die dan nog resteert is... Hoe wordt ze terug normaal?" zei Fayline.
"Misschien als deze dag voorbij is?" opperde Starfish.
"Zou kunnen", zei Nightingale", en het is bijna middernacht."
"Dat betekend dus dat ze ieder moment terug normaal kan worden", zei WOMO.
Iedereen knikte.
"Dan moeten jullie snel jullie kaarsjes uitblazen!" zei Fayline breed grijnzend.
WOMO keek naar A.LY die breed begon te grijnzen bij die gedachten en toen vroeg ze aan haar: "Zullen we het samen doen?"
Amber.LY knikte waarna ze ging rechtop staan in haar stoel, maar net niet groot genoeg was om bij de top van de taart te kunnen.
"Laat me je helpen, kiddo", zei WOMO en ze nam de kleine meid rond haar middel vast en tilde haar op zodat ze samen met haar kon blazen.
"Oké nog tien seconden tot het twaalf uur is!" meldde Starfish.
"Vijf... Vier..." telden de drie meiden samen af.
"Twee... Eén... Nul!"
En toen bliezen de twee meiden uit volle borst de kaarsjes uit.
De kaarsjes waren nog maar net uitgeblazen of het lichaam van Amber.LY begon in snel tempo terug te groeien naar haar oorspronkelijk vorm als zestien jarige meid en al gauw kon ze terug zelfstandig naast WOMO neer staan rond te tafel.
Amber.LY lachte vrolijk en keek de meiden één voor één aan om bij WOMO te stoppen.
"Ik ben terug!" meldde ze al lachend mee waarbij iedereen moest beginnen lachen.
"Gelukkige verjaardag WOMO en Amber.LY!" riepen Starfish, Nightingale en Fayline daarna uit.
En zo eindigde 29 november voor deze vijf meiden. Een dag waarop het lot besloten had de kleine WOMO gebeuren te laten worden en de veertienjarige Amber.LY haar tocht als Wattpadschrijfster te laten bevaren. Het was een pad die ze elk afzonderlijk hadden afgelopen tot hun wegen kruisten een half jaar later nadat A.LY een Wattpadschrijfster werd. Het was een kruising waar ze geen van beiden spijt van hadden.
Het was een dag die ze beschouwden als de dag waarop alles begon. Waarop hun ontmoeting werd voorspelt.